Posof'ta yaşıyor insanın hası
Değişmez özüne kurban olduğum
Her yaz şenlenir dağda yaylası
Yamacına düzüne kurban olduğum
Koyun kümeleşir kaya dibinde
Çoban kavalını taşır cebinde
Binbir güzellik her mevsiminde
Baharına yazına kurban olduğum
İnsanlık timsali güzel sembolü
Nerde iyilik varsa orda posoflu
Atasından öğrenmiş yordamı yolu
Töresine izine kurban olduğum
İçerler ayranı hep kana kana
Biçmiş tarlasını dökmüş harmana
Karışır hertaraf sapla samana
Mereğine tozuna kurban olduğum
Yazın gölerine sunalar konar
Kışın ocağında tezekler yanar
Çocuklar oynaşır suları donar
Topaçına buzuna kurban olduğum
Hep aklıma gelir o eski günler
Ansalar beni kulağım çınlar
Köy meydanında olur düğünler
Gelinine kızına kurban olduğum
Arabi Farsçada yetişmiş pişmiş
Müdami posofa hep güzel demiş
Üzeyir Zülali burda yetişmiş
Cevherin sazına kurban olduğum
Olmayan kurdu boşa haylaman
Benim vatanımı bana söylemen
Seversen mevlayi nazar eylemen
Bakışına gözüne kurban olduğum
Dalarım derine enginde yüzmem
Ben bir şairim kimseye kızmam
Aşığım posof'a boşuna yazmam
Sakinoğlu sözüne kurban olduğum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder